Doświadczenie „POSTGRANICZE” Joanny Zabielskiej, której performance “Design of the Anonymous” otwiera nasz festiwal, to literacko-artystyczna przestrzeń wyobraźni czerpiąca inspirację z pejzażu Podlasia. Uczestnicy przemierzają przestrzenie pełne dźwięków, obrazów i tekstów, które splatają lokalną tradycję, wspomnienia i współczesną wrażliwość. Instalacja zachęca do refleksji nad granicami geograficznymi i kulturowymi, nad miejscami pamięci oraz tym, jak krajobraz kształtuje naszą tożsamość. Wchodząc w interakcję z elementami wirtualnej przestrzeni, widzowie stają się współtwórcami poetyckiego świata, w którym historia, natura i wyobraźnia przenikają się, tworząc unikalne doświadczenie immersyjne.

"Sen" Keisuke Itoh to immersyjna podróż, w której uczestnik zanurza się w japońskim rytuale parzenia herbaty, trzymając w dłoniach czarkę Raku w zabytkowej herbacianej chatce Tai-an. W półmroku pomieszczenia rodzi się tytułowy Sen – duch herbaty, który stopniowo odkrywa świat, odnajdując radość w interakcji z otoczeniem i podobnymi sobie istotami. Ich spokojna egzystencja zostaje jednak gwałtownie przerwana. Po utracie wszystkiego, Sen rozpuszcza się w cząsteczki, by w końcu powrócić do chatki Tai-an. To medytacyjna podróż, która unaocznia naszą jedność z otaczającym nas światem.

„ROAMance” Stanisława Liguzińskiego to doświadczenie VR, w którym dwoje uczestników kształtuje swoje awatary wyłącznie poprzez rozmowę, podważając nasze przywiązanie do wyglądu fizycznego, stawiając autentyczną więź i porozumienie na pierwszym miejscu. Uczestnicy wyruszają w oniryczną podróż przez surrealistyczne krajobrazy – od impresjonistycznej pustyni po tętniący życiem klub nocny – i stopniowo współtworzą swoje postaci w oparciu o wyobraźnię i wspólne doświadczenia.

“Space Echo” Hyun Cho to wieloosobowa instalacja VR, badająca, jak ludzie i sztuczna inteligencja postrzegają świat i wchodzą ze sobą w interakcje. Słowa uczestników stają się siłą napędową ich wirtualnych postaci, które poruszają się, zawieszone w przestrzeni dzięki odrzutowym plecakom. Im więcej uczestnicy mówią, tym bardziej się od siebie oddalają. W tej wirtualnej przestrzeni mit o Echo i Narcyzie zostaje na nowo opowiedziany z pomocą sztucznej inteligencji, odsłaniając paradoks komunikacji. Im więcej mówimy, tym bardziej się od siebie oddalamy.

„Contrast or Illusion” Mariusza Borzyszkowskiego  wcentrum stawia uczestnika, by zmierzył się z wszechobecnymi mechanizmami oceny. Wirtualna przestrzeń odzwierciedla sytuację znaną z codzienności, w której poddajemy się nieustannym, często niezależnym od nas, społecznym ocenom. Tym razem to widz, dotychczasowy obserwator, sam staje się obiektem oceny ze strony cyfrowych postaci. Ich zachowanie, sterowane przez losowy algorytm, decyduje o akceptacji lub wykluczeniu uczestnika z przestrzeni. Projekt bada kontrast między tym, co kontrolowane, a tym, co przypadkowe, oraz płynną granicę między rolą obserwatora i obserwowanego. W ten sposób prowokuje do głębokiej refleksji nad niewidzialnymi strukturami władzy, normami społecznymi oraz wpływem losowości na nasze życie.

„Nazar” to połączenie wspomnień i immersyjnego archiwum, ukazujące relację twórczyni z matką na przestrzeni dekad. Doświadczenie rozgrywa się podczas sesji ochronnych przed „złym okiem”, przekazywanych dotykiem z pokolenia na pokolenie. Publiczność zostaje zaproszona do uczestnictwa w tych rytuałach, zarówno rzeczywistych, jak i przeniesionych w spekulatywną, wirtualną przyszłość, jako aktach troski i ciągłości tradycji. Całość kulminuje w magicznej choreografii gestów, nagrań dronowych i śpiewów, przypieczętowując więź między ludźmi a ich ziemią, niebem i naturą. 

"Virtual Weapons"  Kathariny Haverich to performatywna instalacja VR, która przenosi uczestników w świat wojny, konfliktu i złożonych ludzkich motywacji, inspirowana sztuką Brechta Señora Carrar’s Rifles. Widzowie stają się aktywnymi uczestnikami i wcielają w role, które prowokują do zmierzenia się ze złożonością ludzkich motywacji w sytuacjach konfliktu. “Virtual Weapons” to performans, w którym ciało, technologia i narracja łączą się we współtworzoną przez uczestników opowieść o konflikcie, sile relacji i moralnym wyborze.